Bir hamile hikayesi / Hamile Fotoğraf Çekimi

Bana verilen hamilelik süresinin sonuna geldik...:)
Aslında bu bir son değil yepyeni bir başlangıcın 40 haftalık arefesiydi.

Hep özenirdim haftalık ya da aylık hamilelik fotograflarına. Aynı fon ve aynı kıyafetle çekilmiş bir dizi fotoğraf aslında hamilelik için en klasiklerden biri. Ama özenirdim işte, birgün hamile olursam öyle fotoğraflar çektiriceğim derdim.

Olmadı... Çünkü hamilelik öyle filmlerdeki gibi değilmiş. Birkaç kez yalandan mide bulantısı ve sonrasında bol bol mevsiminde olmayan ya da yapımı zor olan birşeyleri canının çekmesi...Değilmiş aşerme dedikleri...Bazı günler sadece bir iki adım tuvalet ve yatağa gitme dışında bile yürüyemediğim, dışarı çıkamadığım, içtiğim suyu bile çıkardığım o günler çook uzun sürüyor sanki zaman hiç ilerlemiyordu.

4 ay süren bu halimle tabii ki o fotoğraflara sahip olamadım. Sonrasında da hep ihtiyaçsal olarak bir aktivite yaptık, fotoğraf aklımın ucundan bile geçmiyordu ki artık koca göbeğim benden önde gitmeye başlamıştı.
Hiç hamile fotoğrafım yoktu ve başka hamilelerin fotoğraflarını gördükçe artık üzülmeye bile başlamıştım.

Ama öyle kısa bir zamana yayıldı ki hazırlıklar bir türlü vakit ayırıp bir fotoğrafçıyla çalışmayı düşünemedim.

Taa ki son haftalar iyice yaklaşıp sancılarda yavaştan kendini hissettirince  eyvahh
dedim, anılar koleksiyoncusu ben, şimdi elimde sadece iki fotoğrafla birlikte vedalaşabilirdim hamileliğimle...

İnstagram sayısız fotoğrafçı cenneti artık...'hamilecekimi' yazdığımda karşıma sayısız örnek fotoğraf/fotoğrafçı çıktı. Kısa bir gezintiden sonra Sevgili Didem'i buldum, kısa da bir yazışmadan sonra hemen çekim günümüzü ayarladık bile, zaten her açıdan fazlasıyla geç kalmıştım.

Siz siz olun 32.hafta sonrasına böyle yüksek enerji gerektiren işler bırakmayın.

Sıcaklar bir yandan, az enerjimi çoğaltmaya zorlamam bir yandan, doktorum da "bundan sonra hep istirahat" demesine rağmen yaklaşık 3-4 saat çekim yaptık. Muradıma erdim :)

Bu kadar önemli mi yaa diyorsunuz belki bazılarınız ama benim için anıları biriktirmenin en önemli iki yolu yazı ve fotoğraf... Özellikle de görüntü olarak insanın farklı bir hale büründüğü gebelik dönemi olunca daha bir önemli oluyor fotoğraflar...

Didem'in önce evde Harun'un odasında birkaç kare çekmesini istedim, sağolsun kabul etti. O açıdan da çok uyumlu biri.

Evde başlayan çekimimiz Florya'da devam etti. Çok kalabalık olmasına rağmen bizi rahatsız eden birşey olmadı çok şükür.

Didem çekim için hazırlığını yapıp gelmiş. Beni o açıdan da çok memnun etti gerçekten. Ufak tefek hazırlıklarda olsa bu tarz concept çekimlerde çok hoş oluyor.

Didem aslında İşletme mezunu. Ama asıl mesleğine bir türlü ısınamayıp hayallerinin peşinden koşanlardan...Çok da iyi yapmış kendine bu yolu seçerek çünkü çekimdeki enerjisinden bu işi sevdiği çok belliydi. Farklı kurslara katılarak fotoğrafçılıkta her geçen gün kendini geliştiriyormuş. Yolu açık, işleri daimi olur inşallah. Kendisi hamilelik dışında da çekim yapıyor. Eğer çalışırsanız çok uyumlu olduğu için memnun kalacağınızı düşünüyorum. Ona ulaşmak isterseniz TIK TIK

Hastanede de extra bir doğum çekimimiz olacağı için albüm istemedim sadece digital olarak aldım fotoğrafları. Seçtiğimiz 20 taneyi de Didem photoshopladı. Bu da çok iyi oldu çünkü hastane albümümüze hamile çekimimizi de hazır olarak ekletebileceğiz. Çekim sonrası da çok kısa sürede fotoğrafları bize ulaştırdı.

Ne giydim:

Hamileliğim henüz başladığında trendyol.com'da gezinirken vavist diye bir marka gördüm. Çok hoş seçenekler vardı. Birkaç birşey seçtim bir de bu gömleği gördüm aslında hamile gömleği falan yazmıyordu ama pilelerinden dolayı illa ki ilerleyen dönemde kullanırım dedim ve aldım. İyi ki almışım dedim son dönemde, kumaşı da likralıydı.
Jean de lcw tabii ki, uygun fiyatlı hamile giyim seçeneklerinin ideal adresi:)

Sade seçimler yapmak istedik. Beyaz gömlek ve jean olarak. Fotoğraflardaki concept ve duygusal algı daha iyi oturur diye düşündük.

Öyle de oldu sanırım:)

Keyifle...

Zehra G. Ölmez